سفر بک‌پکری یعنی آزادی، تجربه‌های واقعی، ارتباط نزدیک با مردم محلی و کشف فرهنگ‌های ناشناخته. جنوب شرق آسیا سال‌هاست که یکی از محبوب‌ترین مقاصد برای این نوع سفر است. دلیل این محبوبیت نیز مشخص است: هزینه پایین، طبیعت حیرت‌انگیز، فرهنگ‌های متنوع و مسیرهای سفر آسان. اما با افزایش گردشگران، برخی مناطق شلوغ، تجاری و تکراری شده‌اند. اگر شما به دنبال تجربه‌ای آرام‌تر، اصیل‌تر و متفاوت هستید، باید به سراغ مقاصدی بروید که هنوز در میان گردشگران بین‌المللی کمتر شناخته شده‌اند. در این مقاله مکان‌هایی را معرفی می‌کنیم که همچنان روح واقعی جنوب شرق آسیا را در خود حفظ کرده‌اند و مناسب بک‌پکرهایی هستند که به دنبال ماجراجویی بکر و اقتصادی هستند.
برای رفتن به سیارجاو ابتدا باید خود را به مانیل یا سبو برسانید و سپس با یک پرواز داخلی حدود ۱ ساعته به فرودگاه سیارجاو بروید. بعد از فرود می‌توانید به‌راحتی موتور یا اسکوتر اجاره کنید که بهترین گزینه برای گشت‌وگذار در جزیره است. از جاهای دیدنی مهم این جزیره می‌توان به Lagoon Sohoton ،Cloud 9 Surf Spot ،جزایر Naked و Guyam و استخرهای طبیعی Magpupungko اشاره کرد. موج‌سواری از اصلی‌ترین تفریحات سیارجاو است اما حتی اگر موج‌سوار نیستید، تماشای غروب ساحل Cloud 9 تجربه‌ای فراموش‌نشدنی است. هزینه غذا و اقامت در این جزیره برای بک‌پکرها بسیار مناسب است و هاستل‌های راحت با قیمت اقتصادی در دسترس‌اند.
هزینه روزانه: ۲۰ تا ۴۰ دلار
بهترین زمان سفر: سپتامبر تا آوریل
برای رسیدن به پاکسونگ ابتدا باید به شهر پاکسه (Pakse) سفر کنید؛ از آن‌جا با موتور یا «سونگ‌تائو» (تاکسی‌های جمعی محلی) می‌توانید ظرف یک ساعت به پاکسونگ برسید. این منطقه روی فلات بولاون (Bolaven Plateau) قرار دارد و هوایی خنک‌تر از بیشتر نقاط لائوس دارد. یکی از جذاب‌ترین فعالیت‌ها در پاکسونگ، گردش در مسیر آبشارهای Tad Fane ،Tad Yuang و Tad Lo است که از زیباترین آبشارهای جنوب شرق آسیا محسوب می‌شوند. همچنین می‌توانید از مزارع قهوه دیدن کنید و در کارگاه‌های کوچک محلی طرز درست کردن قهوه لائوسی را بیاموزید. اقامتگاه‌های بوم‌گردی و هاستل‌های ساده، سفر را مقرون به‌صرفه می‌کنند.
هزینه روزانه: ۱۵ تا ۳۰ دلار
بهترین زمان سفر: نوامبر تا فوریه
برای رفتن به موندولکیر باید از پنوم‌پن با اتوبوس بین‌شهری حدود ۶ تا ۷ ساعت سفر کنید. این منطقه با جنگل‌های گرمسیری، روستاهای کوچک قبایل محلی و ارتفاعات مه‌آلود شناخته می‌شود. ذخیره‌گاه فیل‌های Mondulkiri Project یکی از مهم‌ترین مکان‌هایی است که بک‌پکرها برای دیدن فیل‌ها در محیط انسانی و بدون آزار حیوانات از آن بازدید می‌کنند. همچنین پیاده‌روی در جنگل‌های Bu Sra Waterfall یکی از مهم‌ترین فعالیت‌هاست. غذاهای محلی ساده اما خوش‌طعم هستند و اقامتگاه‌ها اغلب بوم‌گردی چوبی‌اند. این منطقه هنوز بکر است و گردشگر زیادی ندارد، بنابراین امکان تجربه فرهنگی اصیل وجود دارد.
هزینه روزانه: ۲۰ تا ۳۵ دلار
بهترین زمان سفر: دسامبر تا مارس
برای رسیدن به دریاچه اینله باید به شهر نیاونگ‌شوه (Nyaung Shwe) بروید که نزدیک‌ترین شهر به دریاچه است و اتوبوس‌های بین‌شهری از اکثر شهرهای میانمار به آن دسترسی دارند. یکی از معروف‌ترین تجربیات این منطقه قایق‌سواری در بین روستاهای شناور و تماشای ماهیگیرانی است که با روش سنتی و بسیار هنرمندانه پارو می‌زنند. از مزارع شناور سبزیجات تا کارگاه‌های صنایع دستی مانند نقره‌سازی و بافندگی نیلوفر آبی، دیدنی‌های زیادی وجود دارد. همچنین بازدید از معبد Phaung Daw Oo Pagoda و بازارهای محلی بسیار جذاب است. اقامت‌ها از هاستل ارزان تا مهمان‌خانه‌های خانوادگی وجود دارد.
هزینه روزانه: ۲۵ تا ۵۰ دلار
بهترین زمان سفر: اکتبر تا فوریه
برای رسیدن به پارک باکولو ابتدا باید به شهر کوچینگ در ایالت ساراواک بروید و سپس با قایق وارد پارک شوید. این پارک به تنوع حیوانی و گیاهی بی‌نظیرش معروف است. میمون‌های دم‌دراز پروبوسکیس که فقط در بورنئو یافت می‌شوند، یکی از بزرگ‌ترین دلایل سفر به این منطقه‌اند. مسیرهای پیاده‌روی جنگلی متنوع، سواحل خلوت، غارها و جنگل‌های مانگرو از ویژگی‌های این پارک هستند. بهتر است برای تجربه واقعی، یک شب در اقامتگاه‌های ساده داخل پارک بمانید.
هزینه روزانه: ۳۰ تا ۵۰ دلار
بهترین زمان سفر: ژوئن تا سپتامبر
برای رسیدن به کو تالو باید اول به بانگ‌سافان (Bang Saphan) بروید و سپس با قایق حدود ۲۰ دقیقه به جزیره برسید. این جزیره خلوت و آرام است و بیشتر برای اسنورکلینگ، غواصی مقدماتی و استراحت ساحلی مناسب است. فقط چند اقامتگاه محدود روی جزیره وجود دارد که همین باعث حفظ بکر بودن آن شده است. آب‌های اطراف جزیره شفاف و پر از مرجان‌های سالم است.
هزینه روزانه: ۲۵ تا ۴۰ دلار
بهترین زمان سفر: دسامبر تا آوریل
یانگون با پروازهای بین‌المللی قابل دسترسی است و مرکز فرهنگی میانمار محسوب می‌شود. معبد باشکوه شوئه‌داگون (Shwedagon Pagoda) مهم‌ترین مکان دیدنی این شهر است که مخصوصاً هنگام غروب بسیار زیباست. بازارهای محلی مانند Bogyoke و محله‌های استعماری انگلیسی برای پیاده‌روی شهری پیشنهاد می‌شوند. یانگون ترکیبی از سنت، تاریخ و زندگی روزمره پرجنب‌وجوش است و برای کسانی که می‌خواهند جنوب شرق آسیا را بدون ظاهرسازی توریستی بشناسند، فوق‌العاده است.
هزینه روزانه: ۲۰ تا ۴۵ دلار
بهترین زمان سفر: نوامبر تا فوریه
برای رفتن به نین‌بین کافی است از هانوی با اتوبوس یا قطار حدود ۲ ساعت به جنوب سفر کنید. این منطقه با صخره‌های آهکی عظیم، رودخانه‌های آرام و شالیزارهای سبز شهرت دارد. قایق‌سواری در Tam Coc و بازدید از معبد باستانی Hoa Lu از بهترین تجربه‌های منطقه‌اند. همچنین پیاده‌روی در مسیر دیدنی Mua Cave چشم‌اندازی فوق‌العاده از کل دره به شما می‌دهد.
هزینه روزانه: ۱۵ تا ۳۵ دلار
بهترین زمان سفر: مارس تا ژوئن و سپتامبر تا اکتبر
این جزیره بسیار آرام است و از طریق قایق از شهر کمپوت می‌توانید به آن برسید. کو کروم برای کسانی مناسب است که به دنبال دوری از تکنولوژی، اینترنت و شلوغی هستند. ساحل طلایی، جنگل‌های کوچک و شب‌های پرستاره از ویژگی‌های خاص این جزیره‌اند. اقامت‌ها معمولاً کلبه‌های بامبو با امکانات حداقلی‌اند.
هزینه روزانه: ۱۵ تا ۳۰ دلار
بهترین زمان سفر: دسامبر تا آپریل
برای رسیدن به این منطقه باید از لوانگ پرابانگ یا ونگ‌ویِنگ با اتوبوس سفر کنید. اینجا یکی از مرکزهای مهم جنگل‌پیمایی همراه با راهنمای محلی است. شما می‌توانید با قبایل محلی زندگی کنید، در خانه‌های سنتی بخوابید و غذاهای بومی را تجربه کنید. مسیرهای هموار جنگلی و رودخانه‌های آرام، محیطی عالی برای کسانی است که تجربه اصیل روستایی و طبیعت بکر می‌خواهند.
هزینه روزانه: ۱۸ تا ۴۰ دلار
بهترین زمان سفر: نوامبر تا ژانویه
اگرچه جنوب شرق آسیا سال‌ها مقصد محبوب بک‌پکرها بوده، اما هنوز هم مناطقی وجود دارند که تجربه‌ای اصیل، مقرون‌به‌صرفه و آرام را ارائه می‌دهند. این مقاصد کمتر شناخته‌شده به شما اجازه می‌دهند از جمعیت گردشگران دور شوید و ارتباطی واقعی‌تر با فرهنگ، طبیعت و مردم هر منطقه برقرار کنید. انتخاب این مکان‌ها به جای مقصدهای تکراری، سفر شما را به تجربه‌ای شخصی، متفاوت و به‌یادماندنی تبدیل خواهد کرد.
